Een miskraam
Een op de tien zwangerschappen eindigt in een miskraam. Als in de eerste drie maanden van de zwangerschap blijkt dat het vruchtje niet goed groeit, wordt het vanzelf afgestoten. Een miskraam is een natuurlijke maar ingrijpende gebeurtenis. Bij Tria Verloskundigen begrijpen we dat dit een hele heftige ervaring is. Wij zijn er dan ook om je hierin te steunen en te begeleiden. Neem contact op met onze verloskundigenpraktijk om te bespreken wat we voor je kunnen betekenen.
De verschijnselen van een miskraam
Een miskraam begint meestal met bloedverlies. De bloeding kan binnen enkele uren tot dagen toenemen en kortdurend hevig zijn. Je verliest daarbij ook stolsels, stukjes weefsel (baarmoederslijmvlies) en het vruchtje. Het bloedverlies neemt daarna snel af en houdt na een paar dagen op. Soms is er nog enkele weken een beetje bloedverlies. Het kan ook zijn dat je nog geen bloedverlies hebt gehad, maar dat op een echo wordt ontdekt dat het vruchtje niet meer leeft. Je kunt dan binnen enkele dagen, soms ook weken, een bloeding verwachten waarbij het vruchtje vanzelf wordt afgestoten.
Hoe ontstaat een miskraam?
Een miskraam wordt meestal veroorzaakt door een afwijking van het vruchtje. Het vruchtje kan door de afwijking niet meer groeien en wordt afgestoten. De afwijking is zelden erfelijk. Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kunnen bijvoorbeeld vrijen, vallen, fietsen, paardrijden of motorrijden geen miskraam veroorzaken.
Adviezen
Een miskraam is niet tegen te houden, niet met medicijnen en ook niet met rust. Als het bloedverlies toeneemt of je krijgt menstruatie-achtige pijn, zorg dan dat er iemand in de buurt is bij wie je je veilig voelt. Als het bloedverlies of de krampen (tijdelijk) hevig zijn, is steun van een vertrouwd iemand belangrijk. Bij menstruatie- of weeënachtige pijn kun je een pijnstiller nemen, bij voorkeur paracetamol.
Als je een rhesus-negatieve bloedgroep hebt, is het van belang dat je na een miskraam van 10 weken zwangerschap een injectie krijgt met anti-D immunoglobuline. Het liefst krijg je deze binnen 48 uur na het verliezen van de vrucht, maar binnen 2 weken is ook nog zinvol. Dit is om te voorkomen dat je lichaam antistoffen maakt die bij een volgende zwangerschap bloedarmoede bij de baby zouden kunnen veroorzaken.
Bel de verloskundigenpraktijk
Wanneer je vragen hebt of ongerust bent, kun je altijd bellen met de verloskundigenpraktijk in Den Haag. Daarnaast adviseren we om direct contact op te nemen bij een van de volgende verschijnselen:
- Als het bloedverlies erg hevig is;
- Als de buikpijn toeneemt en voortdurend aanwezig is;
- Als je boven de 38 graden koorts krijgt tijdens of na de miskraam.
Controle
Je komt, in overleg met ons, binnen een week na het bloedverlies op controle. Zo kunnen we goed controleren of de miskraam compleet is, of dat er nog wat weefsel is achtergebleven in de baarmoeder.
Als het bloedverlies inmiddels is gestopt en bij het inwendig onderzoek blijkt dat de baarmoedermond weer gesloten is, is de miskraam voorbij (compleet). Ter bevestiging kunnen we een echo maken.
Als het bloedverlies nog niet is verminderd, kunnen we een echo maken om te controleren of de vrucht is afgestoten en er geen weefselresten in de baarmoeder zijn achtergebleven. Als de baarmoeder nog niet leeg is, zijn er een paar mogelijkheden:
- Verder afwachten tot al het weefsel vanzelf wordt afgesloten en de bloeding vanzelf ophoudt;
- Medicijnen: de arts kan een medicijn voorschrijven dat de miskraam kan opwekken;
- Curettage: een ingreep waarbij onder verdoving het zwangerschapsweefsel via de vagina en baarmoederhals wordt verwijderd, waarna de bloeding vanzelf ophoudt.
Afwachten
Meestal komt een miskraam na het eerste bloedverlies binnen een aantal dagen op gang; soms duurt dit langer, tot een paar weken. De miskraam afwachten geeft een meer natuurlijk verloop. Het verdriet kan thuis beleefd worden en de extra belasting of complicaties van een curettage worden vermeden. Hierbij is het verstandig om met de arts of verloskundige te bespreken hoe lang er wordt gewacht. Afwachten kan medisch geen kwaad en heeft geen gevolgen voor een nieuwe zwangerschap.
In sommige gevallen, bijvoorbeeld wanneer er weefsel achterblijft, kan later alsnog een curettage nodig zijn (lees hierover meer onder Curettage).
Medicijnen
De arts kan een medicijn voorschrijven, dat de miskraam kan opwekken. Dit kan de vrouw zelf inbrengen in de vagina. In driekwart van de gevallen komt de miskraam dan binnen 48 uur op gang. Na deze 48 uur wordt op de polikliniek met een echoscopisch onderzoek gekeken of de miskraam volledig is. Als dat niet zo is, kan er alsnog een curettage nodig zijn.
Curettage
Als eenmaal zeker is dat het vruchtje niet meer leeft, vinden sommige vrouwen het moeilijk om af te wachten tot het vanzelf wordt afgestoten en de bloeding weer ophoudt. In emotioneel en in praktisch opzicht kan het vervelend zijn als je niet kunt voorspellen wanneer de miskraam op gang komt en de bloeding ophoudt. Lichamelijk kan het zwaar zijn als het bloedverlies lang aanhoudt. Wanneer je niet langer wilt wachten, kun je met ons overleggen om een curettage te laten doen.
Wat gebeurt er bij een curettage?
Bij een curettage wordt de baarmoeder via de vagina en de baarmoedermond met een dun slangetje leeggezogen of met een soort lepel schoongemaakt. Als alle weefselresten zijn verwijderd, houdt de bloeding vanzelf binnen enkele dagen op.Een curettage is een ingreep die 5 tot 10 minuten duurt. Je krijgt een korte narcose en merkt dan niets van de ingreep. Bij een curettage is er een kleine kans op complicaties (infectie, hevig bloedverlies of verwonding) waardoor verdere behandeling nodig is. Zie voor meer informatie hierover www.nvog.nl.
Na een miskraam
Een miskraam is vaak erg ingrijpend. Gevoelens van verdriet, boosheid en rouw kunnen ontstaan. Neem de tijd om dit te verwerken. Er is geen reden om je schuldig te voelen of je te schamen. Probeer erover te praten met iemand die je vertrouwt, dat lucht vaak op. Je kunt natuurlijk ook op het spreekuur komen.
Hoe gaat het verder?
Na een miskraam mag je gewoon weer zwanger worden. Gelukkig verloopt een volgende zwangerschap meestal goed.